หมายถึง [สะหฺงัด] ก. เงียบสงบ เช่น คลื่นสงัด ลมสงัด.คำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย